1. “Apan karon, pamati, O Israel nga akong alagad, ang katawhan nga akong pinili, nga mga kaliwat ni Jacob.
2. Ako, ang Ginoo, mao ang naghimo ug nagtabang kanimo. Ayaw kahadlok, ikaw nga akong alagad ug pinili nga katawhan.
3. Kay hatagan ko ikaw ug tubig nga mohupay sa imong kauhaw ug mobasa sa imong malang yuta. Gamhan ko sa akong Espiritu ang imong mga kaliwat ug panalanginan ko sila.
4. Mouswag sila sama sa labong nga mga sagbot nga abunda sa tubig o sa mga kahoy sa daplin sa sapa.
5. May moingon, ‘Iya ako sa Ginoo,’ ug may ubang moingon, ‘Kaliwat ako ni Jacob.’ May mosulat usab diha sa ilang kamot sa ngalan sa Ginoo, ug maghunahuna sa ilang kaugalingon nga sakop sa katawhan sa Israel.