12. Ug kon ipabasa mo sa dili mahibalong mobasa, moingon siya, “Dili ako mahibalong mobasa.”
13. Nagaingon ang Ginoo, “Kining katawhan nagadayeg ug nagapasidungog kanako sa baba lang, apan ang ilang kasingkasing halayo kanako. Ug ang ilang pagsimba kanako sumala lang sa mga kasugoan sa tawo.
14. Busa pahinganghaon ko pag-usab kini nga mga tawhana sa sunod-sunod nga mga katingalahang butang. Ug wad-on ko ang kaalam sa mga maalamon ug ang kahibalo sa mga utokan.”
15. Alaot kamong naningkamot sa pagtago sa inyong mga plano gikan sa Ginoo. Nagahimo kamo sa inyong mga buluhaton diha sa kangitngit ug nagaingon, “Walay makakita o makahibalo sa atong gihimo.”
16. Mga hungog kamo! Bali ang inyong pangisip. Giisip ninyong sama sa yutang kolonon ang tighimo ug kolon. Makaingon ba ang hinimo nga butang sa naghimo kaniya, “Dili ikaw ang naghimo kanako?” Makaingon ba ang kolon sa nag-umol kaniya, “Wala kay hibangkaagan?”
17. Sa dili madugay ang kakahoyan sa Lebanon mahimong tabunok nga uma, ug ang tabunok nga uma mahimong kakahoyan.
18. Nianang higayona, ang bungol makadungog na sa mga pulong nga gibasa gikan sa libro. Ug ang buta, nga pulos kangitngit lang ang iyang makita, makakita na.
19. Ug tungod sa Ginoo, ang Balaan nga Dios sa Israel, maglipay pag-usab ang mga mapainubsanon ug ang mga kabos.
20. Mawala na ang mga mapintas ug mabiay-biayon nga mga tawo. Mangamatay ang tanang mahigugmaon sa pagpakasala
21. apil ang tanang nagabutang-butang sa uban, ang mga nagatuis sa katarong sa hukmanan, ug ang mga nagahatag ug mga bakak nga pagsaksi aron dili mahatagan ug hustisya ang mga walay sala.
22. Busa ang Ginoo, ang Dios nga nagluwas kang Abraham, nag-ingon mahitungod sa mga kaliwat ni Jacob, “Sugod karon, wala na silay angay ikaulaw o kahadlokan.