17. Nakita mo, Ginoo, ang among pag-antos. Sama kami sa babayeng nagabati, nga nagasinggit tungod sa labihang kasakit.
18. Nag-agulo kami sa kasakit, apan walay anak nga nahimugso. Wala kamiy mahimo aron sa pagluwas sa among yuta, ug wala usab namo malaglag ang mga katawhan sa kalibotan nga among mga kaaway.
19. Apan mabanhaw ang imong mga katawhan nga nangamatay. Mobangon ang ilang mga patayng lawas ug mokanta sa kalipay. Maingon nga ang yamog sa kabuntagon nagapabugnaw sa yuta, ikaw Ginoo magabanhaw sa mga patay.”