6. Busa panghimaraoton sa Dios ang kalibotan, ug manubag ang mga lumulupyo niini tungod sa ilang mga sala. Sunogon sila, ug gamay lang ang mahibilin kanila.
7. Mangalaya ang mga ubas, ug mahurot ang bino. Magsubo ang nagahudyaka,
8. ug dili na madunggan ang masadya nga tukar sa mga tamborin ug mga harpa, ug ang paghugyaw sa mga tawo nga nagasaulog.
9. Wala nay panag-awit sa ilang pag-inom, ug ang ilimnon mahimong mapait.
10. Magun-ob ang siyudad ug dili na mapuslan. Sirad-an ang pultahan sa matag balay aron walay makasulod.
11. Maninggit ang mga tawo diha sa kadalanan, nga nagapangayo ug bino. Ang ilang kalipay mapulihan sa kasubo. Wala nay kasadya sa kalibotan.
12. Ang siyudad pasagdan nga magpabilin nga guba, ug ang mga pultahan niini mangalumpag.
13. Gamay na lang ang mga tawong mahibilin sa tanang nasod sa kalibotan, sama sa punoan sa olibo o sa ubas human kini pupui.
14. Ang mga tawo nga mangabilin manghugyaw sa kalipay. Ang anaa sa kasadpan magmantala sa pagkagamhanan sa Ginoo.
15. Busa ang mga tawo sa sidlakan ug sa mga isla angay nga modayeg sa Ginoo, ang Dios sa Israel.
16. Gikan sa kinatumyan sa kalibotan madungog nato ang pag-awit ug “Dayegon ang Matarong nga Dios!”Apan alaot ako! Nagaluya na ako! Kay padayon gihapon ang pagluib sa mga maluibon.
17. Kamong mga katawhan sa kalibotan, nagahulat kaninyo ang kalisang, bung-aw, ug lit-ag.