1. “Busa tawga ninyo ang inyong isigka-Israelinhon nga ‘Akong katawhan’ ug ‘Gikaloy-an.’”
2. “Mga anak, badlonga ninyo ang inyong inahan kay dili ko na siya asawa, ug dili na niya ako bana. Ingna ninyo siya nga undangon na ang iyang pagpamiga.
3. Kay kon dili siya moundang, huboan ko siya ug madayag ang iyang kahubo sama sa dihang gihimugso siya. Himuon ko siyang sama sa kamingawan o disyerto, ug mamatay siya sa kauhaw.
6. “Busa koralon ko siyag tunokon nga tanom aron dili siya makagawas.
7. Gukdon niya ang iyang mga laki apan dili niya sila maabtan. Pangitaon niya sila apan dili niya sila makit-an. Unya moingon siya, ‘Mobalik na lang ako sa akong bana, kay mas maayo pa ang akong kahimtang kaniadto kay sa karon.’
8. “Wala niya hunahunaa nga ako ang naghatag kaniya sa mga lugas, duga sa ubas, lana, ug sa daghang mga plata ug mga bulawan nga gigamit nila nga imahen ni Baal.
9. Busa sa panahon sa ting-ani bawion ko ang mga lugas ug duga sa ubas nga akong gihatag. Ug kuhaon ko usab ang mga panapton nga delana ug linen nga gihatag ko aron itabon sa iyang pagkahubo.
10. Ug karon huboan ko siya atubangan sa iyang mga laki, ug walay makaluwas kaniya gikan sa akong mga kamot.
11. Undangon ko ang iyang paglipay ug ang tanan niyang mga kasaulogan: ang Pista sa Pagsugod sa Bulan, mga Adlaw nga Igpapahulay, ug ang tanang gitakda nga mga kasaulogan sa tuig.