3. Gihatag ko kaninyo ang mga mananap ingon nga inyong pagkaon, maingon nga gihatag ko kaninyo ang lunhawng mga tanom ingon nga pagkaon.
4. Apan ayaw gayod ninyo kan-a ang karne sa mananap nga wala nakagawas ang dugo, tungod kay ang dugo simbolo sa kinabuhi.
5. Paninglan ko gayod si bisan kinsa nga mopatay kaninyo, tawo man o mananap. Paninglan ko si bisan kinsa nga mopatay sa iyang isigka-tawo.
6. Si bisan kinsa nga mopatay sa iyang isigka-tawo kinahanglan patyon usab sa iyang isigka-tawo. Kay ang tawo gibuhat sa Dios nga sama kaniya.
7. Panganak kamo aron mosanay ug malukop ninyo ang tibuok kalibotan.”
8. Miingon pa gayod ang Dios kang Noe ug sa iyang mga anak,
14. Kon padag-omon ko ug magpakita ang bangaw diha sa kalangitan,
15. hinumdoman ko dayon ang akong kasabotan kaninyo ug sa tanang matang sa mga mananap, nga dili na gayod mahitabo pag-usab ang lunop nga molaglag sa tanang buhing binuhat.
16. Kon magpakita ang bangaw diha sa mga panganod, hinumdoman ko dayon ang akong walay kataposan nga kasabotan sa tanan nga may kinabuhi sa kalibotan.
17. Ang bangaw mao ang ilhanan sa akong kasabotan sa tanan nga nagakinabuhi sa kalibotan.”
18. Mao kini ang mga anak ni Noe nga kauban niya sa arka: si Shem, si Ham, ug si Jafet. (Si Ham mao ang amahan ni Canaan.)
19. Kanila naggikan ang tanang mga tawo sa kalibotan.
20. Si Noe usa ka mag-uuma ug siya mao ang una nga nagtanom ug ubas.
21. Usa ka higayon niana, miinom siya ug bino, nahubog, ug natulog nga hubo sulod sa iyang tolda.
22. Unya, si Ham nga amahan ni Canaan misulod sa tolda, ug nakita niya nga hubo ang iyang amahan. Busa migawas siya ug gisuginlan niya ang duha niya ka igsoon.