10. Gipalabay pa ni Noe ang pito ka adlaw ug unya gibuhian niya pag-usab ang salampati.
11. Pagkakilomkilom, mibalik ang salampati nga nagtangag ug lunhawng dahon sa olibo. Busa nahibaloan ni Noe nga mihubas na ang tubig.
12. Gipalabay pa ni Noe ang laing pito ka adlaw ug gibuhian niya pag-usab ang salampati, apan wala na kini mobalik.
13. Sa unang adlaw sa unang bulan, mihubas na gayod ang tubig. Nag-edad na si Noe ug 601 ka tuig. Giablihan ni Noe ang tabon sa arka ug nakita niya nga mala na ang yuta.
14. Sa ika-27 nga adlaw sa ikaduha nga bulan mala na gayod ang yuta sa tibuok kalibotan.
15. Unya miingon ang Dios kang Noe,
16. “Gawas na kamong tanan sa arka.
17. Ug pagawasa usab ang tanang mga mananap aron mosanay sila ug malukop nila ang tibuok kalibotan.”
18. Busa migawas si Noe uban sa iyang asawa, mga anak nga lalaki ug mga umagad.
19. Migawas usab ang tanang mga mananap: ang nagalakaw, nagalupad, ug nagakamang. Nanggawas sila sumala sa ilang matang.
20. Nagbuhat si Noe ug halaran alang sa Ginoo. Unya mikuha siya ug usa sa matag matang sa hinlo nga mananap apil usab sa matag matang sa langgam nga hinlo ug gisunog niya kini sa halaran ingon nga halad sa Ginoo.
21. Sa dihang napanimahoan sa Ginoo ang kahumot niini, miingon siya sa iyang kaugalingon, “Dili ko na gayod tunglohon pag-usab ang yuta tungod sa binuhatan sa tawo. Bisan pa ug daotan siya sukad pa sa iyang pagkabata, dili ko na gayod laglagon pag-usab ang tanang may kinabuhi sama sa akong gibuhat.
22. Samtang anaa pa ang kalibotan, kanunayng may panahon sa tingtanom ug ting-ani, may tingtugnaw ug ting-init, may tinghulaw ug ting-ulan, ug may adlaw ug gabii.”