2. Tumanon ko ang akong kasabotan kanimo: padaghanon ko gayod ang imong mga kaliwat.”
3. Pagkadungog niadto ni Abram, miyukbo siya agig pagtahod sa Dios. Miingon ang Dios kaniya,
4. “Mao kini ang akong kasabotan kanimo: Mahimo kang amahan sa daghang mga nasod.
5. Gikan karon dili na Abram ang ingalan kanimo kondili Abraham na, tungod kay himuon ko ikaw nga amahan sa daghang mga nasod.
6. Padaghanon ko pag-ayo ang imong mga kaliwat ug maggikan kanila ang mga nasod, ug ang uban kanila mahimong mga hari.
7. Tumanon ko ang akong kasabotan kanimo ug sa imong mga kaliwat sa umaabot nga mga henerasyon, nga padayon ako nga mahimong inyong Dios. Kini nga kasabotan magapadayon hangtod sa kahangtoran.
8. Mga langyaw pa kamo karon sa yuta sa Canaan. Apan ihatag ko kining tibuok nga yuta kanimo ug sa imong mga kaliwat. Mainyo na kini hangtod sa kahangtoran, ug ako padayon nga mahimong inyong Dios.”
9. Midugang pag-ingon ang Ginoo kang Abraham, “Apan ikaw, kinahanglan tumanon nimo ug sa imong mga kaliwat ang akong kasabotan kanimo.
10. Ug bahin nianang kasabotan: Kinahanglan tulion ninyo ang tanan ninyong mga lalaki.
11. Kini ang mahimong ilhanan sa akong kasabotan kaninyo.
14. Si bisan kinsa nga wala matuli kinahanglan nga dili na ninyo isipon nga usa sa inyong katawhan, tungod kay gipakawalay-bili niya ang akong kasabotan.”
15. Miingon pa gayod ang Dios kang Abraham, “Bahin sa imong asawa nga si Sarai, ayaw na siya tawaga ug Sarai, kay sukad karon Sara na ang iyang ngalan.