3. Tungod kay wala mo ako hatagi ug anak, si Eliezer nga usa sa akong mga sulugoon mao ang manunod sa akong mga kabtangan.”
4. Miingon ang Ginoo kaniya, “Dili si Eliezer ang manunod sa imong mga kabtangan kondili ang imo gayong kaugalingong anak.”
5. Unya gidala siya sa Ginoo sa gawas ug giingnan, “Tan-awa ang mga bitoon sa langit; ihapa kon maihap mo. Sama usab niana kadaghan ang mahimo mong mga kaliwat.”
6. Mituo si Abram sa Ginoo, ug tungod sa iyang pagtuo giisip siya nga matarong.
7. Miingon pa gayod ang Ginoo kang Abram, “Ako ang Ginoo nga nagsugo kanimo sa pagbiya sa Ur nga sakop sa pagdumala sa mga Kaldeanhon aron ihatag kanimo kining yutaa ug imong mapanag-iya.”
8. Apan miingon si Abram, “O Ginoong Dios, unsaon ko pagkahibalo nga maangkon ko kini?”
9. Mitubag ang Ginoo, “Dad-i ako dinhi ug usa ka dumalagang baka, usa ka bayeng kanding, ug usa ka hamtong nga laking karnero, nga ang matag usa tulo ka tuig ang kagulangon. Pagdala usab ug usa ka tukmo ug usa ka salampati.”
10. Busa gidala kining tanan ni Abram ngadto sa Ginoo. Unya gipangtunga niya kini ug giplastar nga nag-atubangay ang isigka-pikas niini. Apan ang tukmo ug ang salampati wala niya tungaa.