1. Unya, miingon ang Ginoo kang Abram, “Biyai ang imong nasod, ang imong mga kaparyentehan, ug ang panimalay sa imong amahan, ug adto sa dapit nga ipakita ko kanimo.
2. Himuon ko ang imong mga kaliwat nga usa ka bantogan nga nasod. Panalanginan ko ikaw ug mahimong bantogan ang imong ngalan. Pinaagi kanimo, daghan ang makadawat sa panalangin.
3. Panalanginan ko ang nagapanalangin kanimo. Apan tunglohon ko ang nagatunglo kanimo. Pinaagi kanimo, panalanginan ko ang tanang katawhan sa kalibotan.”
6. Pag-abot nila sa Canaan, mipadayon sila hangtod nga nakaabot sila sa dakong kahoy sa More didto sa Shekem. (Niadtong panahona didto pa nagpuyo ang mga Canaanhon.)
7. Unya nagpakita ang Ginoo kang Abram ug miingon kaniya, “Ihatag ko sa imong mga kaliwat kining yutaa.” Busa nagbuhat si Abram ug halaran alang sa Ginoo nga mipakita kaniya.
8. Gikan didto, mibalhin sila sa kabungtoran sa sidlakang bahin sa Betel, ug didto nagpatindog sila ug tolda, sa tunga-tunga sa Betel ug Ai, Ang Betel anaa sa kasadpan ug ang Ai sa sidlakan. Nagbuhat usab didto si Abram ug halaran ug misimba sa Ginoo.
9. Wala madugay namalhin na usab sila. Nagpadayon sila sa paglakaw paingon sa Negev.
10. Unya, miabot ang dakong kagutom sa Canaan, busa miadto si Abram sa Ehipto aron didto lang una mopuyo.