1-2. Sa ikanapulo nga adlaw sa nahaunang bulan, sa ika-25 nga tuig sa among pagkabihag — ika-14 nga tuig gikan sa pagkalaglag sa Jerusalem — gigamhan ako sa Ginoo ug gipakita niya kanako ang usa ka panan-awon. Sa maong panan-awon, gidala niya ako sa taas kaayo nga bukid sa Israel. Paglantaw ko sa habagatang bahin nakakita akog mga bilding nga daw usa ka siyudad.
3. Gidala ako sa Ginoo didto ug nakakita akog usa ka tawo nga ang iyang hitsura sama sa naggilak-gilak nga bronsi. Nagatindog siya sa may pultahan ug nagakupot siyag duha ka pangsukod: ang usa linen nga higot ug ang usa kahoy.
4. Miingon ang tawo kanako, “Tawo, pamati! Tan-awa pag-ayo ang tanang ipakita ko kanimo kay mao kini ang hinungdan kon nganong gidala ka dinhi. Isugilon dayon sa katawhan sa Israel ang tanan mong makita.”
5. Nakita ko ang templo nga napalibotan ug paril. Gikuha sa tawo ang iyang kahoy nga pangsukod, nga may gitas-on nga napulo ka piye basi sa opisyal nga sukdanan, ug gisukod niya ang paril. Napulo ka piye ang gihabugon niini ug napulo ug tunga ka piye usab ang gibag-on.