17. “Mga katawhan sa Israel nga akong mga karnero, ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon kaninyo nga pagahukman ko kamo. Ilain ko ang maayo gikan sa daot, ang mga karnero gikan sa mga kanding.
18. Ang uban kaninyo dili pa kontento sa pagpanabsab sa maayong sabsabanan; unya yatak-yatakan pa gayod ninyo ang ubang mga sabsabanan. Ang uban dili pa kontento sa pag-inom sa tin-aw nga tubig; lubugon pa gayod ninyo ang ubang tubig.
19. Manabsab na lang ba ang akong mga karnero sa giyatak-yatakan ninyo nga sabsabanan? Moinom na lang ba sila sa gilubog ninyo nga tubig?
20. “Busa ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon kaninyo nga ako mismo ang magalain sa tambok nga mga karnero gikan sa niwang.
21. Kay kamong mga tambok ginadasmagan lang ninyo ug ginasungag ang huyang nga mga karnero hangtod nga mopahilayo na lang sila.
22. Luwason ko ang akong mga karnero, ug dili na sila abusaran pa pag-usab. Ilain ko ang mga maayo gikan sa mga daot.
23. Hatagan ko silag usa ka magbalantay nga kaliwat sa akong alagad nga si David. Siya ang moatiman ug mahimong ilang magbalantay.
24. Ako, ang Ginoo, mahimong ilang Dios, ug ang kaliwat sa akong alagad nga si David mahimong ilang pangulo. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.
25. “Maghimo akog kasabotan kanila nga mahimong maayo na ang ilang kahimtang. Abugon ko ang mabangis nga mga mananap gikan sa ilang yuta aron makapuyo sila sa kamingawan ug makatulog sa kalasangan nga luwas sa katalagman.