5. Wala ko ikaw ipadala sa katawhan nga lahig pinulongan ug lisod sabton, kondili ngadto sa katawhan sa Israel.
6. Kon didto ko pa ikaw ipadala sa katawhan nga lahig pinulongan ug dili mo masabtan, siguradong mamati gayod sila kanimo.
7. Apan ang katawhan sa Israel dili mamati kanimo, kay dili sila buot nga mamati kanako. Tanan sila mga gahig ulo ug tig-ag kasingkasing.
8. Apan himuon ko ikaw nga mas gahig ulo ug mas tig-ag kasingkasing kay kanila,
9. sama kagahi sa batong bantilis. Busa ayaw gayod kahadlok kanila. Mga masinupakon lang sila nga katawhan.”
10. Ug midugang siya pag-ingon kanako, “Tawo, pamatia pag-ayo ug hupti diha sa imong kasingkasing ang tanan nga isulti ko kanimo.
11. Karon, lakaw! Adtoa ang imong mga katagilungsod nga kauban mong gibihag, ug isulti kanila ang mensahe nga gikan kanako, ang Ginoong Dios. Buhata kini, mamati man sila o dili.”
12. Unya gibayaw ako sa Espiritu, ug nadungog ko ang nagadahunog nga tingog gikan sa akong luyo nga nagaingon, “Dalaygon ang gahom sa Ginoo nga anaa sa langit!”
13. Ug nadungog ko usab ang kasikas sa mga nagsinag-hiray nga mga pako sa buhing mga binuhat, ug ang nagadahunog nga kasaba sa mga ligid tapad niini.
14. Gialsa ako sa Espiritu ug gidala palayo. Naglain ang akong buot ug naglagot, apan gipugngan ako sa Ginoo.
15. Nakaabot ako sa Tel Abib, sa daplin sa Suba sa Kebar diin nagapuyo ang mga binihag. Nagpabilin ako didto uban kanila sulod sa pito ka adlaw. Naluyahan ako tungod sa mga butang nga akong nakita.
16. Paglabay sa pito ka adlaw, miingon ang Ginoo kanako,