1. Miingon ang Ginoo kanako,
2. “Tawo, pag-atubang sa Jerusalem ug panghimaraota ang Israel ug ang mga simbahan niini.
3. Ingna sila nga ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon, ‘Kontra ko kamo! Ibton ko ang akong espada ug pamatyon ko kamong tanan, maayo man o daotan.
4. Oo, pamatyon ko kamong tanan sa akong espada, gikan sa habagatan hangtod sa amihan.
5. Ug mahibaloan sa tanan nga ako mao ang Ginoo. Giibot ko na ang akong espada, ug dili ko kini ibalik sa iyang sakoban hangtod nga dili mahuman ang iyang pagpamatay.’
6. “Busa tawo, padungga sila nga mag-agulo ka sa kasubo ug sa kasakit sa imong kasingkasing. Mag-agulo ka diha sa ilang atubangan.
7. Kon mangutana sila kon nganong nagaagulo ka, ingna sila nga tungod kini sa balita nga makapakurog, makapaluya, makapalisang, ug makapalipong kanila. Mahitabo gayod kining mga butanga sa dili madugay. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.”
8. Miingon pa gayod ang Ginoo kanako,
11. Gibaid ko ang akong espada ug gipasinaw, ug andam na kini nga gamiton sa pagpamatay.
12. “Tawo, hilak ug kusog ug pukpoka ang imong dughan sa kasubo, kay kana nga espada mopatay sa akong katawhan nga mga Israelinhon ug sa ilang mga pangulo.
13. Kini usa ka pagsulay sa akong katawhan. Dili sila maghunahuna nga dili ko ipadayon ang akong pagdisiplina kanila nga ilang gibale-wala. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.