1. Miingon ang Ginoo kanako,
2. “Unsay inyong buot ipasabot sa pagsulti niini nga panultihon sa Israel: ‘Mikaon ang mga amahan ug aslom nga ubas, ug ang mga anak ang gingilohan?’
3. “Ako, ang Ginoong Dios nga buhi, nanumpa nga dili na ninyo kini isulti nga panultihon sa Israel.
4. Pamatia ninyo kini! Ang tanan nga kinabuhi ako — ang kinabuhi sa ginikanan ug ang kinabuhi sa mga kabataan. Ang tawo ra nga nakasala mao ang mamatay.
5. Pananglit may usa ka tawong matarong ug nagahimo sa mga butang nga husto ug subay sa balaod.
6. Wala siya magsimba sa mga dios-dios sa Israel ni mokaon sa mga halad nga alang niining mga dios-dios didto sa mga simbahanan sa mga bukid. Wala siya makigdulog sa asawa sa uban o sa babayeng giregla.
7. Wala siya mangdaog-daog, ug ginauli niya ang gigarantiya sa mga nakautang kaniya. Wala siya mangawat, hinuon gipakaon niya ang mga gigutom ug gihatagan ug bisti ang mga walay bisti.
8. Wala siya magpatubo kon magpautang. Wala siya nagahimog daotan, ug wala siyay gipaboran sa iyang paghukom.
9. Nagasunod siya pag-ayo sa akong mga tulumanon ug mga sugo. Matarong kanang tawhana ug padayon siyang mabuhi. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.