20. Lit-agon ko siya ug dad-on sa Babilonia, ug didto silotan ko siya tungod sa iyang pagbudhi kanako.
21. Ang mga sundalo niya nga nagaikyas, mangamatay. Ang mga mahibilin magkatibulaag sa bisan asang dapit. Unya mahibaloan ninyo nga ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.”
22-23. Mipadayon sa pag-ingon ang Ginoong Dios, “Magkuha akog udlot sa kinatumyan sa sanga sa usa ka kahoyng sedro, ug itanom ko kini didto sa kinatumyan sa kinatas-ang bukid sa Israel. Mananga kini ug mamunga, ug mahimong usa ka matahom nga kahoyng sedro. Magasalag sa maong kahoy ang tanang matang sa langgam, ug makasilong sila sa landong sa mga sanga niini.