1. Miingon ang Ginoo kang Moises, “Adtoa ang hari sa Ehipto ug ingna siya, ‘Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa mga Hebreo: Palakwa ang akong mga katawhan aron makasimba sila kanako.
2. Kon dili mo pa gani sila palakwon,
3. padad-an ko ug makamatay nga sakit ang imong kahayopan sa kaumahan — mga kabayo, mga asno, mga kamelyo, mga baka, mga karnero, ug mga kanding.
4. Apan ipakita ko ang kalainan sa akong pagtagad sa kahayopan sa mga Israelinhon ug sa kahayopan sa mga Ehiptohanon; walay mangamatay sa mga kahayopan sa mga Israelinhon.’ ”
5. Gipahibalo sa Ginoo nga himuon niya kini pagkasunod adlaw.
6. Tuod man gihimo gayod niya kini. Nangamatay ang tanang mga kahayopan sa mga Ehiptohanon, apan wala gayoy namatay sa mga kahayopan sa mga Israelinhon.
23-24. Busa sa dihang gibayaw ni Moises ang iyang baston sa langit, gipadalogdog sa Ginoo ug gipakilat, ug gipaulan ug ice. Wala pa gayod sukad mahitabo ang sama niini kakusog nga ulan nga ice sa tibuok Ehipto sukad nga nahimo kining nasod. Samtang nagaulan ug ice, sige usab ug pangilat.