1. Ania na ako sa akong hardin, mahal kong pangasaw-onon. Nanguha ako sa akong mira ug mga pahumot. Mikaon ako sa akong dugos ug miinom sa akong bino ug gatas.Kamo nga nagahinigugmaay, magkaon kamo ug mag-inom.
2. Natulog ako apan nagmata ang akong hunahuna. Nadungog ko nga nanuktok ang akong hinigugma. Miingon siya, “Pasudla ako, O mahal ko nga labihan katahom. Kay nabasa sa yamog ang akong ulo.”
3. Apan miingon ako, “Nahubo ko na ang akong bisti, sul-obon ko pa ba kini pag-usab? Nakapanghimasa na ako sa akong mga tiil, hugawan ko pa ba kini pag-usab?”
4. Gikuot sa akong hinigugma ang trangka sa pultahan, ug nagkuba-kuba ang akong dughan sa kalipay.
5. Mibangon ako aron ablihan ang pultahan alang kaniya, ug samtang gikuptan ko ang trangka, mitulo gikan sa akong mga tudlo ang mira.
6. Giablihan ko ang akong hinigugma, apan wala na siya. Nasubo ako sa iyang pagbiya. Gipangita ko siya, apan wala ko siya makita. Gitawag ko siya, apan wala siya motubag.
7. Nakita ako sa mga guwardya samtang nagpatrolya sila sa siyudad. Gikulata nila ako, ug nasamdan ako. Gikuha pa nila ang akong kupo.
8. Kamong mga babaye sa Jerusalem, panumpa kamo nga kon makita ninyo ang akong hinigugma, sultihan ninyo siya nga nagsakit ako tungod sa gugma.