2-3. Mao kini ang iyang awit:“Ikaw, Ginoo, ang akong salipdanan nga bato,ang akong lig-ong tagoanan ug manluluwas.Ingon nga salipdanan nga bato, makatago ako kanimo.Ikaw ang akong taming ug gamhanan nga manluluwas.Ikaw ang akong dalangpanan ug tagoanan.Ikaw ang nagaluwas kanako gikan sa bangis nga mga tawo.
12. Gihimo mo ang kangitngit nga mosalipod kanimo.Nagtago ka sa mabagang dag-om.
13. Gikan sa kahayag diha sa imong atubangan, nanggawas ang nagadilaab nga mga baga.
14. Ang tingog mo Ginoo, nga Labing Halangdong Dios, nagdahunog gikan sa langit.
15. Gipana mo ug kilat ang imong mga kaawayug miikyas sila nga nagkatibulaag.
16. Sa imong pagngulob ug pagpangusmo sa kasuko mimala ang dagat, ug nakita ang yuta ilalom niini, ug nakita usab ang pundasyon sa kalibotan.
17. Gikan sa langit gigunitan mo ako ug gihaw-as gikan sa lawom nga tubig.
18. Giluwas mo ako gikan sa akong gamhanang mga kaaway nga naglagot kanako, kay wala akoy dag-anan kanila.
19. Gisulong nila ako sa dihang anaa ako sa kalisod,apan gipanalipdan mo ako, Ginoo.
20. Giluwas mo ako sa katalagman kay nalipay ka kanako.
21. Gipanalanginan mo ako tungod kay matarong ang akong kinabuhiug wala ako magpakasala.
22. Kay gisunod ko ang imong mga pamaagiug wala ako mobiya kanimo Ginoo, nga akong Dios.
23. Gituman ko ang tanan mong sugoug wala ko lapasa ang imong mga tulumanon.