1. Unya, miikyas si David gikan sa Nayot sa Rama ug miadto kang Jonatan ug nangutana, “Unsa ba ang sala nga akong nahimo ngadto sa imong amahan nga buot man niya akong patyon?”
2. Mitubag si Jonatan, “Dili mahimo nga ila kang patyon! Walay himuon ang akong amahan nga dili niya ipahibalo kanako, mahinungdanon man kini o dili. Kon nagtinguha gayod siya sa pagpatay kanimo, gipahibalo unta niya kanako. Busa dili kana tinuod!”
3. Apan miingon si David, “Nahibalo ang imong amahan nga maayo ka kanako, busa gihunahuna niya nga mas maayo nga dili ka pahibaloon sa iyang plano sa pagpatay kanako kay tingalig maguol ka. Apan ipanumpa ko gayod kanimo, sa atubangan sa buhi nga Ginoo ug kanimo, nga anaa ako sa kakuyaw.”
4. Miingon si Jonatan, “Himuon ko ang bisan unsa nga ipahimo mo kanako.”
37-38. Pag-abot sa bata sa gitugpahan sa pana, misinggit si Jonatan, “Atua pa sa unahan nimo ang mga pana. Agpas, kuhaa dayon!” Gipunit sa bata ang pana ug mibalik ngadto kang Jonatan nga iyang agalon.