41. Si Goliat usab nagpaingon na kang David uban sa tigdala sa iyang armas nga nag-una kaniya.
42. Sa dihang naklaro ni Goliat nga si David usa lang ka batan-on nga guwapo, ug pulahon ug aping, gibiaybiay niya kini.
43. Miingon siya kang David, “Iro ba ako nga imo lang dad-an ug lipak?” Ug gitunglo niya si David sa ngalan sa iyang mga dios.
44. Unya miingon, “Duol dinhi, kay ipakaon ko ang imong unod sa mga langgam ug sa mabangis nga mga mananap!”
45. Mitubag si David, “Mianhi ka sa pagpakig-away kanako dala ang espada ug bangkaw, apan makig-away ako kanimo sa ngalan sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa mga sundalo sa Israel nga imong gihagit.
46. Niining adlawa, itugyan ka sa Ginoo kanako! Patyon ko ikaw ug putlan sa imong ulo. Ug niini usab nga adlaw, ipakaon ko ang mga patayng lawas sa mga Filistinhon sa mga langgam ug sa mabangis nga mga mananap, ug mahibaloan sa tibuok kalibotan nga may Dios ang Israel.
47. Ang tanang nagatigom dinhi masayod nga ang Ginoo wala magkinahanglan ug armas sa pagluwas sa iyang katawhan, kay ang Ginoo mismo ang makig-away, ug itugyan niya kamong tanan kanamo.”
48. Sa dihang midasdas si Goliat kaniya, midagan si David sa pagtagbo kaniya.
49. Mikuha si David ug bato sa iyang sudlanan nga panit, ug gilambayog niya kini sa agtang ni Goliat. Nalubong ang bato sa agtang ni Goliat, ug natumba siya nga nagkulob sa yuta.
50. Busa midaog si David batok kang Goliat pinaagi lang sa lambayog ug sa usa ka bato. Napatay niya si Goliat bisan wala siyay espada.
51. Midagan si David kang Goliat ug gikuha niya ang espada niini, ug gipunggotan niya kinig ulo. Sa dihang nakita sa mga Filistinhon nga patay na ang ilang sundalo nga maayong makig-away, nanagan sila.