12. Miingon ang biyuda, “Sultihan ko ikaw sa tinuod atubangan sa buhi nga Ginoo, nga imong Dios, nga wala na akoy pan. Anaay nahibilin nga usa ka kumkom nga harina ug diotayng lana. Nangahoy ako ug mopauli aron lutuon ang nahibilin nga harina alang kanako ug sa akong anak, ug pagkahuman niini mangamatay na kami sa kagutom.”
13. Miingon si Elias kaniya, “Ayaw kabalaka. Pauli, ug himoa ang imong giingon. Apan lutoi una ako ug gamayng pan gikan sa nahibilin mong harina, ug dad-a dayon dinhi kanako. Pagkahuman, pagluto usab alang kanimo ug sa imong anak.
14. Kay mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa Israel, ‘Dili mahutdan ug harina ug lana ang imong mga sudlanan hangtod sa adlaw nga padad-an ko na ug ulan ang yuta.’ ”
15. Milakaw ang biyuda ug gihimo niya ang giingon ni Elias. Ug kanunayng may pagkaon adlaw-adlaw alang kang Elias ug alang sa biyuda ug sa iyang anak.
16. Wala mahutdi ug harina ug lana ang iyang mga sudlanan, sumala sa giingon sa Ginoo pinaagi kang Elias.
17. Paglabay sa mga adlaw, nagsakit ang anak sa babaye. Migrabe kini hangtod nga namatay.
18. Miingon ang babaye kang Elias, “Unsay sala nga nahimo ko kanimo, alagad sa Dios? Mianhi ka ba dinhi sa pagpatay sa akong anak ingon nga silot sa akong mga sala?”
19. Mitubag si Elias, “Ihatag kanako ang imong anak.” Gikuha ni Elias ang bata gikan sa iyang inahan, ug gidala kini sa kuwarto sa taas diin siya magpuyo. Gipahigda niya ang bata sa iyang katre,
20. ug nanawag siya sa Ginoo, “O Ginoo, nga akong Dios, nganong gipadad-an mo man ug katalagman kining biyuda nga akong gipuy-an pinaagi sa pagpatay sa iyang anak?”
21. Unya gihap-an ni Elias sa makatulo ang bata ug nanawag sa Ginoo, “Ginoo nga akong Dios, buhia kining bata!”
22. Gitubag sa Ginoo ang pag-ampo ni Elias, ug nabuhi pag-usab ang bata.
23. Unya gidala ni Elias ang bata sa silong ug gihatag sa iyang inahan. Miingon si Elias, “Tan-awa, buhi ang imong anak!”
24. Unya miingon ang babaye kang Elias, “Karon nasayod na ako nga alagad ikaw sa Dios, ug tinuod nga nagasulti ang Ginoo pinaagi kanimo.”