1. “Sa dihang ayohon ug pauswagon ko na usab ang Israel,ang akong makita mao lamang ang pagkadaotan sa Efraimug ang daotang binuhatan sa Samaria.Nanglimbong sila,nangawat diha sa kabalayanug nanulis didto sa gawas.
2. Wala nila damha nga hinumdoman koang tanan nilang daotang buhat.Karon gilibotan sila sa daotan nilang binuhatanug nasayod ako niini.”
3. Ang Ginoo miingon,“Nalimbongan nila ang hari,ug ang mga kadagkoan nadala sa ilang pagpanglingla.
4. Maluibon silang tanan,sama sa hudno nga init kaayo,ug dili na kinahanglang sugnoran pa, sukad sa pagmasa sa harina hangtod nga kini motubo.
5. Sa dihang naghimog kasaulogan ang hari,nangahubog ang mga kadagkoan;nakighugoyhugoy siya sa mga mayubiton.
6. Sama sa hudno, nagdilaab ang ilang kasingkasing sa laraw nga daotan;sa tibuok gabii nagbaga ang ilang kasuko,ug sa pagkabuntag mosilaob kini.
7. Init silang tanan daw hudnoug gilamoy nila ang ilang mga pangulo.Nangapukan ang tanan nilang hariug walay usa kanila nga misangpit kanako.”
8. Ang Ginoo miingon,“Ang katawhan sa Efraim sama sa pan nga katunga ray naluto.Nagsalig sila sa mga nasod nga naglibot kanila.
9. Wala sila makaamgo nga ang ilang pagsalig sa mga langyaw nakaut-ot sa ilang kusog.Inihap na lamang ang ilang mga adlawapan wala sila masayod niini.
10. Ang pagkamapahitas-on sa katawhan sa Israel nagsaksi batok kanila,apan wala sila mangita o mobalik kanako, ang Ginoo nga ilang Dios.
11. Sama sa salampati ang Efraim, hungog ug walay buot;nagpakitabang siya sa Ehipto unya midangop sa Asiria.
12. Inigpanglakat nila,taktakan ko sila sa akong pukot;dakpon ko sila sama sa mga langgam;kastigohon ko sila tungod sa daotan nilang binuhatan.