29. Giingnan ni Balaam ang asno, “Kay imo man akong gibinuangan! Kon may espada pa lamang ako, patyon ko gayod ikaw.”
30. Ug miingon ang asno kang Balaam, “Dili ba ako ang imong asno nga maoy imong gisigihan pagkabayo hangtod karon? Nag-iningon ba ako niini kanimo kaniadto?”Ug si Balaam miingon, “Wala.”
31. Unya gipabuka sa Ginoo ang mata ni Balaam ug nakita niya ang anghel sa Ginoo nga nagbarog didto sa taliwala sa dalan nga naggunit ug espada busa mihapa siya sa yuta.
32. Ug miingon ang anghel sa Ginoo ngadto kaniya, “Nganong gibunalan mo man ug katulo ang imong asno? Ania ako aron pagsanta kanimo kay dili ka angay mohimo niining maong panaw.
33. Ang asno nakakita kanako ug sa makatulo milikay kanako. Kon wala pa siya molikay kanako, gipatay ko na unta ikaw apan dili ang asno.”
34. Unya miingon si Balaam sa anghel sa Ginoo, “Nakasala ako. Wala intawon ako masayod nga nagtindog ka diay taliwala sa dalan. Apan karon kon sa imong hunahuna sayop nga mopadayon ako sa akong panaw, mopauli na lamang ako sa amo.”
35. Ug ang anghel sa Ginoo miingon kang Balaam, “Kuyog sa mga tawo apan mao lay isulti ang ipasulti ko kanimo.” Busa si Balaam mikuyog sa mga sinugo ni Balak.