1. Iniglingkod mo aron sa pagpakigsalo sa usa ka dakong tawo, itanom sa imong hunahuna kon kinsa siya.
2. Kon dako kag kaon pugngi ang imong kaugalingon.
3. Ayaw pagdinalo sa lamiang pagkaon nga iyang gidulot kay tingalig gibitik ka lamang niya.
4. Pagmatngon nga dili ka maugtas sa imong pagpaningkamot nga madato.
5. Sa usa ka pagpamilok mahimong mahanaw lamang ang imong salapi daw gitugkan kinig pako ug molupad sa halayo sama sa usa ka agila.
6. Ayaw pagsalo pagkaon sa tawong tihik; ayawg kahangol sa mga lamiang pagkaon nga iyang gidulot.
7. Kay sa hilom nagkuwenta siya. Siya moingon, “Sigi, kaon pag-ayo,” apan dili kinasingkasing ang iyang pag-agda.
8. Isuka mo ang imong nakaon ug mausik lamang ang tanan mong pagdayeg.
29-30. Pakit-a akog tawo nga kusog kaayong moinom ug nakasulay pag-inom sa nagkalainlaing ilimnon ug ipakita ko kanimo ang usa ka tawong makaluluoy ug nagmahay sa iyang kaugalingon, kanunay naghimog kasamok ug kanunay nga nagbagulbol. Namula pag-ayo ang iyang mga mata ug may mga samad siya nga mahimo untang kalikayan.