13. Unsa may ikasulti ko kanimo, O Jerusalem?Unsaon ko man paglipay kanimonga sama man kalapad sa dagat ang imong kadaot?Walay nag-antos sama sa imong giantos.Kinsa may makatabang kanimo?
14. Pulos bakak ang gisulti kanimo sa imong mga propeta;wala ka nila pakit-a sa imong salaaron mahiagom ka gayod sa kadaot,gipatuo ka nilanga wala ka magkinahanglan nga maghinulsol.
15. Namakpak sa ilang kamot ang tanan nga nahilabay kanimo;nanaguto sila ug naglingolingo sa pagtan-aw nila sa imong kahimtang;miingon sila,“Mao ba kini ang siyudadnga giingon nga labing maanyag ug garbo sa kalibotan?”
16. Nag-ambahan ang tanan mong mga kaaway sa pagbiaybiay kanimo;nangatawa sila ug nangyam-id;miingon sila,“Nagun-ob na gayod nato siya!Mao kini ang adlaw nga atong gipaabot!”
17. Gihimo sa Ginoo ang iyang gilarawug gituman gayod niya ang dugay na niyang gipasidaan.Iyang giguba ang siyudad sa walay kukaluoy;kini nakalipay sa atong mga kaaway,ug nakahatag ug garbo sa ilang pagkagamhanan.
18. Sangpita ang Ginoo, O Jerusalem!Pabahaa daw suba ang imong mga luha, adlaw ug gabii!Ayaw undanga ang imong paghilak!
19. Bangon sa gabii,ug ayaw paghunong sa pagpakitabang sa Ginoo!Ibubo daw tubigang tanan mong pagbati atubangan sa Ginoo!Dangop kaniya inisa ang imong mga kamottungod ug alang sa imong kabataannga nangaluya na sa kagutom diha sa kadalanan.
20. O Ginoo! Tan-awa intawon kami,kami nga imong gipaantos.Ipakaon mo ba sa mga inahan ang ilang mga anak?Ipapatay mo ba ang mga pari ug mga propetadiha sa imong Templo?
21. Sa kadalanan nagbuy-od ang batan-on ug tigulang;mga dalaga ug mga ulitawo nangapukan pinaagi sa espada;maoy nagpatay kanila ang imong kasuko;giihaw mo sila sa walay kukaluoy.
22. Gidapit mo ang akong mga kaawayaron maghudyaka sila libot kanako.Ug ang tanan kong mga anak gihurot nilag pamatay,ug walay nakaikyas sa adlaw sa imong kapungot.