12. Sa kagutom ug kauhawnagpanawag sila sa ilang mga inahan;gipanguyapan sila sama sa mga tawong samdanug nabugtoan sa gininhawa diha sa mga bukton sa ilang inahan.
13. Unsa may ikasulti ko kanimo, O Jerusalem?Unsaon ko man paglipay kanimonga sama man kalapad sa dagat ang imong kadaot?Walay nag-antos sama sa imong giantos.Kinsa may makatabang kanimo?
14. Pulos bakak ang gisulti kanimo sa imong mga propeta;wala ka nila pakit-a sa imong salaaron mahiagom ka gayod sa kadaot,gipatuo ka nilanga wala ka magkinahanglan nga maghinulsol.
15. Namakpak sa ilang kamot ang tanan nga nahilabay kanimo;nanaguto sila ug naglingolingo sa pagtan-aw nila sa imong kahimtang;miingon sila,“Mao ba kini ang siyudadnga giingon nga labing maanyag ug garbo sa kalibotan?”
16. Nag-ambahan ang tanan mong mga kaaway sa pagbiaybiay kanimo;nangatawa sila ug nangyam-id;miingon sila,“Nagun-ob na gayod nato siya!Mao kini ang adlaw nga atong gipaabot!”
17. Gihimo sa Ginoo ang iyang gilarawug gituman gayod niya ang dugay na niyang gipasidaan.Iyang giguba ang siyudad sa walay kukaluoy;kini nakalipay sa atong mga kaaway,ug nakahatag ug garbo sa ilang pagkagamhanan.
18. Sangpita ang Ginoo, O Jerusalem!Pabahaa daw suba ang imong mga luha, adlaw ug gabii!Ayaw undanga ang imong paghilak!