7. Sa nagun-ob na ang Jerusalem,nahinumdoman niya ang iya kanhing katahom;sa nailog na siya sa kaaway,walay mitabang kaniya;gikataw-an siya ug gibiaybiay.
8. Tungod kay grabi man kaayo ang pagpakasala sa Jerusalem,nahimo siyang hugaw.Ang nagpasidungog kaniya kaniadtokaron nagbiaybiay na kaniya,kay nakakita man sila sa iyang pagkahubo.Nag-agulo siyaug gilingiw niya ang iyang nawong tungod sa kaulaw.
9. Tataw kaayo ang iyang pagkahugaw,apan wala siya magpakabana sa iyang dangatan.Makalilisang ang iyang pagkapukan,ug walay miduol aron paglipay kaniya.Miingon siya, “O Ginoo, kaluy-i intawon akokay gibuntog ako sa akong kaaway!”
10. Giilog sa kaaway ang tanan niyang bahandi.Nakita niya nga nanulod sa Templo ang mga katawhan sa kanasoran,mga tawo nga imong gidid-an sa pagsulod niini.
11. Nag-agulo ang tanan niyang lumolupyo tungod sa kagutom;gipabayloan nilag pagkaon ang ilang bahandiaron dili sila mangamatay.Miingon sila, “Kaluy-i intawon kami, O Ginoo, sa among pagkaalaot.”
12. Nagsangpit siya sa tanan nga nanglabay,“Kamong tanan nga nanglabay, tan-awa!Wala ba lamang kini kahulogan alang kaninyo?May nag-antos ba sama sa akong giantostungod sa silot nga gipahamtang sa Ginoo kanako,sa panahon nga misilaob ang iyang kasuko?
13. “Gikan sa kahitas-annagpadala siyag kalayo nga misunog sa akong kabukogan;iya akong gibitik ug nahapla ako;gibiyaan ako niya nga nag-antos pag-ayo.
14. “Ang tanan kong mga sala daw yugo nga iyang gisangon kanako;naluya ako sa kabug-at niini,ug unya gitugyan niya ako ngadto sa akong mga kaaway,ug wala akoy nahimo batok kanila.
15. “Gipakaulawan sa Ginoo ang tanan kong kasundalohan;gisugo niya ang bagang kasundalohan sa pagsulong kanako,ug pagbuntog sa akong mga batan-ong sundalo;giyatakyatakan niya ang katawhan sa Juda daw ubas sa pigsanan.
16. “Naghilak ako tungod niiniug wala nay molipay ug modasig kanako;walay nahot ang akong katawhankay nagmadaugon man ang akong kaaway.