31. Nagpadala siyag mga mensahero ngadto kang Abimelec sa Aruma aron sa pag-ingon, “Si Gaal nga anak ni Ebed ug ang iyang mga igsoon ania sa Siquem ug dili ka nila pasudlon sa siyudad.
32. Karon, ikaw ug ang imong mga tawo kinahanglang manglakaw sa gabii ug manago sa kaumahan.
33. Ugma iniggula ni Gaal ug sa iyang mga sakop aron sa pagpakig-away kaninyo, pakigbatok kaniya kutob sa inyong mahimo.”
34. Busa si Abimelec ug ang tanan niyang mga tawo nanglakaw sa pagkagabii. Nagbulagbulag sila sa upat ka pundok ug nanago sa gawas sa Siquem.
35. Unya migula si Gaal ug mitindog sa ganghaan sa siyudad. Ug si Abimelec ug ang iyang mga sakop nanggula sa ilang gitagoan.
36. Sa pagkakita ni Gaal kanila, miingon siya kang Zebul, “Tan-awa! Anaay mga tawo nga nanglugsong sa bukid!”Si Zebul mitubag, “Mga anino lang kana sa bukid, dili mga tawo.”
37. Si Gaal miingon pag-usab, “Tan-awa! Aniay mga tawo nga nanglugsong sa agianan ug ang usa ka pundok nagpaingon dinhi gikan sa sagradong tugas sa mga tighimalad!”
38. Unya miingon si Zebul kaniya, “Hain na man ang imong gipanghambog? Miingon ka baya, ‘Nganong alagaran man nato si Abimelec?’ Mao kini ang mga tawo nga imong gibugalbugalan. Hala, gula na ug pakig-away kanila.”