35. Sa pagkakita ni Jefta kaniya, gigisi ni Jefta ang iyang sapot tungod sa kasubo ug miingon, “O anak ko! Gipasubo mo ako! Gisamaran mo ang akong kasingkasing! Nakapanumpa ako sa Ginoo ug dili ko gayod kini mabakwi!”
36. Ang anak miingon kaniya, “Kon nakasaad ka sa Ginoo, buhata kanako ang imong giingon. Ang Ginoo mitugot nga makapanimalos ka sa imong mga kaaway nga mga Amonihanon.”
37. Apan mihangyo siya sa iyang amahan nga hatagan siyag duha ka bulan aron makasuroy siya ug magsubo didto sa kabukiran uban sa iyang mga higala kay mamatay man siya nga ulay.
38. Gitugotan ni Jefta ang iyang anak ug gipalakaw sulod sa duha ka bulan. Siya ug ang iyang mga higala nangadto sa kabukiran ug nagsubo kay mamatay man siya nga ulay.
39. Human sa duha ka bulan mipauli siya sa ila. Gibuhat ni Jefta ang gisaad niya sa Ginoo ug namatay nga ulay ang iyang anak.Mao kini ang sinugdan sa nabatasan