18. Mipadayon pagkusokuso ang kusog nga unos busa sa pagkasunod nga adlaw gilabay nila sa dagat ang mga kargamento sa barko
19. ug sa sunod pa gayod nga adlaw ilang gipanglabay ang mga kasangkapan sa barko.
20. Sulod sa daghang mga adlaw wala namo makita ang adlaw ug ang mga bituon ug mipadayon paghuros ang makusog nga hangin. Sa kataposan nawad-an kamig paglaom nga maluwas pa.
21. Tapos sa pipila ka adlaw nga ang mga tawo walay kaon, mitindog si Pablo ug miingon, “Mga higala, kon namati pa lang unta kamo kanako ug wala molawig gikan sa Creta, dili unta kita mahiagom niining tanang kadaot ug kapildihan.
22. Apan karon naghangyo ako kaninyo nga dili kamo mahadlok kay walay usa kaninyo nga mamatay. Ang barko lamang ang mapildi.
23. Kay kagabii ang Dios nga maoy nanag-iya kanako ug maoy akong gisimba nagpadalag anghel
24. nga miingon kanako, ‘Pablo! Ayaw kahadlok! Kinahanglan moatubang ka sa Emperador ug ang Dios, sa iyang kaayo, moluwas kaninyong tanan tungod kanimo.’
25. Busa salig kamo kay ako nagsalig sa Dios nga matuman gayod ang iyang gisulti kanako.