22. Miapil ang mga tawo sa pagdagmal kanila ug gigisi sa mga opisyal ang mga bisti ni Pablo ug ni Silas ug misugo nga bunalan sila.
23. Human sila bunali pag-ayo, gibilanggo sila ug gisugo ang guwardiya nga kandadohan pag-ayo ang bilanggoan.
24. Busa gibutang sila sa guwardiya ngadto sa kinasuokang lawak ug gilugpitan sa giakob nga kahoy ang ilang mga tiil.
25. Sa hapit na ang tungang gabii, si Pablo ug si Silas nag-ampo ug nag-awit ug mga pagdayeg ngadto sa Dios ug namati kanila ang ubang mga binilanggo.
26. Unya sa kalit milinog ug kusog nga nakatay-og pag-ayo bisan sa pasukaranan sa bilanggoan ug nangaabli ang tanang pultahan ug nangatangtang ang mga kadena sa tanang binilanggo.
27. Nahigmata ang tinugyanan sa bilanggoan ug sa pagkakita niya nga nangaabli na ang mga pultahan, gipakaingon niyag nanglayas ang tanang binilanggo. Busa gilanit niya ang iyang espada aron maghikog unta.
28. Apan misinggit si Pablo, “Ayaw paghikog! Ania ra kaming tanan!”
29. Busa ang tinugyanan sa karsel nangayog suga unya misulod siya nga nagdali ug miluhod nga nagkurog sa tiilan ni Pablo ug ni Silas.
30. Unya gipagawas niya sila ug gipangutana, “Sir, unsa may akong buhaton aron ako maluwas?”
31. Sila mitubag, “Saligi ang Ginoong Jesus, ug maluwas ka lakip ang imong panimalay.”
32. Unya siya ug ang tanang sakop sa iyang panimalay giwalihan nila sa pulong sa Dios.
33. Niadtong taknaa sa kagabhion gihugasan sa tinugyanan sa bilanggoan ang ilang mga samad ug gibunyagan dayon siya ug ang iyang panimalay.
34. Unya gidala niya si Pablo ug si Silas sa iyang balay ug gipakaon. Nalipay siya ug ang iyang panimalay kay siya mituo na man sa Dios.