25. Nahadlok ako, busa milakaw ako ug gilubong ko ang imong salapi sa ilalom sa yuta. Tan-awa, Sir, ania ang imong salapi.’
26. Miingon ang agalon, ‘Walay hinungdan ug tapolan nga sulugoon! Nasayod ka man diay nga nag-ani ako sa wala ko itanom ug naghipos sa wala ko ipugas,
27. nganong wala mo man ideposito sa bangko ang akong salapi aron mahibalik kini kanako nga may tubo na?’
28. Ug miingon ang agalon ngadto sa laing sulugoon, ‘Kuhaa kaniya ang salapi ug ihatag ngadto sa sulugoon nga may napulo ka puntil nga salapi.
29. Kay ang anaay iya hatagan pag dugang ug makabaton siyag labaw pa sa iyang gikinahanglan. Apan ang wala gayoy iya, bisan pa gani ang diyutay nga iyaha kuhaon pa gikan kaniya.
30. Ug kining walay hinungdan nga sulugoon ilabay ngadto sa gawas diha sa kangitngit; didto maghilak siya ug magkagot ang iyang ngipon.’
31. “Inig-anhi sa Anak sa Tawo ingon nga Hari uban sa tanang mga anghel, molingkod siya sa iyang harianong trono
32. ug ang tanang tawo sa kalibotan tigumon sa iyang atubangan. Unya bahinon niya sila sa duha ka pundok, sama sa usa ka magbalantay sa hayop nga maglain sa mga karnero gikan sa mga kanding.
33. Ibutang niya ang mga karnero sa iyang tuo ug ang mga kanding sa iyang wala.