33. Apan daghang mga tawo ang nakakita sa ilang pagbiya ug nailhan dayon sila. Busa ang mga tawo sa tanang lungsod nanagan paingon sa dapit nga adtoan ni Jesus ug sa iyang mga tinun-an ug nauna pa gani sila pag-abot didto.
34. Sa pagkawas ni Jesus sa sakayan, nakita niya ang dakong panon sa katawhan. Naluoy kaayo siya kanila kay sama man sila sa mga karnero nga walay magbalantay. Gitudloan niya sila ug daghang mga butang.
35. Sa pagkahapon na, giduol siya sa iyang mga tinun-an ug giingnan, “Hapon na kaayo karon ug awaaw kining dapita.
36. Busa paadtoa ang mga tawo sa kasikbit nga mga balangay aron makapalit silag makaon.”
37. Apan mitubag si Jesus, “Kamoy mopakaon kanila.”Ug unya nangutana sila, “Papaliton ba kami nimo ug pagkaon nga bali ug mga duha ka gatos ka denario aron ipakaon kanila?”
38. Ug miingon si Jesus kanila, “Susiha ninyo kon pila ka buok pan ang inyong dala.”Sa nasayran na nila kini, miingon sila kaniya, “Lima ka pan ug duha ka isda.”
39. Unya gisugo ni Jesus ang iyang mga tinun-an nga sultihan ang mga tawo nga magpundokpundok ug manglingkod sa lunhawng mga sagbot.
40. Busa nagpundokpundok ang mga tawo ug nanglingkod sa tinag-100 ug sa tinag-50.
41. Ug gikuha ni Jesus ang lima ka pan ug ang duha ka isda ug mihangad siya sa langit ug nagpasalamat sa Dios. Unya iyang gipikaspikas ang mga pan ug gihatag sa iyang mga tinun-an aron iapod-apod ngadto sa mga tawo. Iya usab nga gibahinbahin ang mga isda alang kanilang tanan.