35. Mipadayon siya sa unahan ug mihapa sa yuta ug nag-ampo nga kon mahimo ilikay siya sa takna sa pag-antos.
36. Miingon siya, “Amahan ko, mahimo mo ang tanan. Kuhaa kining kupa gikan kanako. Apan dili ang akong pagbuot maoy matuman kondili ang imo.”
37. Unya mibalik siya ngadto sa iyang mga tinun-an ug iyang naabtan nga nangatulog silang tulo. Si Jesus miingon kang Pedro, “Simon, natulog ka diay? Dili ka ba gayod makahimo pagtukaw bisag usa lamang ka oras?”
38. Ug siya miingon kanila, “Pagtukaw ug pag-ampo aron dili kamo madaog sa panulay. Andam ang espiritu apan luya ang lawas.”
39. Unya mibiya na usab siya ug nag-ampo sa mao gihapong pag-ampo.
40. Human niini mibalik na usab siya ngadto sa iyang mga tinun-an ug naabtan na usab niya sila nga nangatulog tungod kay katulgon man sila kaayo. Wala sila masayod kon unsay ilang itubag kaniya.
41. Sa ikatulo niyang pagbalik, miingon siya kanila, “Nangatulog ba gihapon kamo ug namahulay? Husto na! Miabot na ang oras nga itugyan ang Anak sa Tawo ngadto sa kamot sa mga makasasala.
42. Bangon na kamo kay mangadto na kita. Tan-awa, ania na ang nagbudhi kanako!”