38. Ang mga tinun-an miingon, “Tan-awa, Ginoo, aniay duha ka espada!” Ug mitubag siya, “Igo na kana!”
39. Milakaw si Jesus ug miadto sa Bungtod sa mga Olibo sumala sa iyang nabatasan. Mikuyog kaniya ang iyang mga tinun-an.
40. Sa nahiabot na sila didto, miingon siya kanila, “Pag-ampo kamo aron dili kamo madaog sa panulay.”
41. Unya mibiya siya kanila ngadto sa dili kaayo halayo ug miluhod siya ug nag-ampo.
42. “Amahan,” miingon siya, “kon buot ka, kuhaa kining kupa gikan kanako. Apan dili ang akong pagbuot kondili ang imo maoy matuman.” [
43. May anghel nga mitungha gikan sa langit nga milig-on kaniya.
44. Ug samtang nag-antos siya sa hilabihang kasakit, nag-ampo siya sa labi pa ka mainiton gayod. Ang iyang singot sama sa dagkong tulo sa dugo nga nangahulog sa yuta.]
45. Human sa iyang pag-ampo, mitindog siya ug mibalik ngadto sa iyang mga tinun-an. Nakita niya sila nga nahikatulog tungod sa hilabihang kasubo.
46. Ug miingon siya kanila, “Nganong nangatulog man kamo? Bangon ug pag-ampo kamo aron dili kamo madaog sa panulay.”
47. Samtang nagsulti pa siya, nahiabot ang usa ka panon sa mga tawo. Si Judas, usa sa 12 ka tinun-an, nag-una kanila ug miduol siya kang Jesus aron paghalok kaniya.
48. Apan si Jesus miingon, “Judas, budhian ba diay nimo ang Anak sa Tawo pinaagi sa usa ka halok?”
49. Sa dihang nakita sa mga tinun-an ni Jesus nga kauban niya kon unsa ang mahitabo, miingon sila, “Ginoo, tigbason ba namo sila?”
50. Ug usa kanila mitigbas sa ulipon sa Pangulong Pari ug naputol ang iyang tuong dalunggan.
51. Apan si Jesus mitubag, “Husto na!” Ug gihikap ni Jesus ang dalunggan sa ulipon ug giayo siya.
52. Unya miingon si Jesus sa mga kadagkoan sa mga pari ug sa mga opisyal sa mga guwardiya sa Templo ug sa mga pangulo sa mga Judio nga miadto didto aron pagdakop kaniya, “Tulisan ba ako nga nagdala man kamog mga espada ug mga puspos sa pagdakop kanako?