14. Nakita sila ni Jesus ug giingnan, “Lakaw ug pahiling kamo sa mga pari.”Samtang diha pa sila sa dalan, nangaayo sila.
15. Ang usa kanila, sa pagkakita nga naayo na siya, mibalik nga nagdayeg sa Dios sa kusog nga tingog.
16. Mihapa siya sa tiilan ni Jesus ug nagpasalamat kaniya. Samaryanhon kadtong tawhana.
17. Unya miingon si Jesus, “Dili ba napulo man ka tawo ang nangaayo? Hain na man ang siyam?
18. Nganong kini ra mang langyaw ang mibalik aron pagpasalamat?”
19. Ug miingon kaniya si Jesus, “Tindog ug lakaw! Ang imong pagtuo maoy nakaayo kanimo.”
20. May mga Pariseo nga nangutana kang Jesus kon kanus-a maghari ang Dios. Mitubag siya, “Ang paghari sa Dios dili butang nga inyong makita.
21. Walay makaingon, ‘Ania ra!’ o, ‘Atua ra!’ kay ang paghari sa Dios anaa sa sulod ninyo.”
22. Unya miingon siya sa mga tinun-an, “Moabot ang panahon nga mangandoy kamo pagtan-aw sa usa sa mga adlaw sa Anak sa Tawo apan dili gayod kamo makakita niini.
23. Adunay daghan nga moingon, ‘Tua didto!’ o, ‘Dia diri!’ Apan ayaw kamo pag-adto aron pagsusi niini.
24. Ingon nga ang kilat mokilab tadlas sa kalangitan gikan sa usa ka bahin niini ngadto sa pikas nga bahin, mao usab unya ang pag-abot sa Anak sa Tawo.
25. Apan una sa tanan kinahanglang mag-antos siya pag-ayo ug unya isalikway sa mga tawo nga nagpuyo niining panahona karon.