30. Busa namiya sila sa lungsod ug nangadto kang Jesus.
31. Niadtong higayona ang mga tinun-an miagda kang Jesus, “Rabi, kaon na!”
32. Apan siya mitubag, “May pagkaon ako nga wala ninyo hisayri.”
33. Busa ang mga tinun-an nagpangutan-anay, “May nagdala ba kaha kaniyag pagkaon?”
34. Si Jesus miingon kanila, “Ang akong pagkaon mao ang pagtuman sa kabubut-on sa nagpadala kanako ug sa paghuman sa buluhaton nga iyang gipabuhat kanako.
35. Dili ba nag-ingon man kamo mga upat pa ka bulan una moabot ang ting-ani? Apan tan-awa ninyo ang kaumahan: hinog na ang mga bunga ug husto nang anihon!
36. Ang nag-ani makadawat ug suhol ug hiposon niya ang mga abot alang sa kinabuhing walay kataposan aron mangalipay ang nagpugas ug ang nag-ani.
37. Kay husto ang giingon, ‘Lain ang magpugas ug lain ang mag-ani.’
38. Gipadala ko kamo aron mangani sa wala ninyo hagoi. Ang uban maoy naghago ug kamo ang nabulahan sa ilang hinagoan.”
39. Daghan sa mga Samaryanhon niadtong lungsora nanuo kang Jesus kay ang babaye miingon man, “Gisultihan ako niya sa tanan kong nabuhat.”
40. Busa sa pag-abot sa mga Samaryanhon, gihangyo nila si Jesus nga magpabilin uban kanila. Ug nagpabilin siya didtog duha ka adlaw.
41. Daghan pa gayod ang nanuo kang Jesus tungod sa iyang gisulti.
42. Giingnan nila ang babaye, “Mituo na kami karon dili na tungod sa imong gisulti kondili tungod kay kami mismo nakadungog kaniya ug nasayod kami nga siya mao gayod ang Manluluwas sa kalibotan.”
43. Tapos sa duha ka adlaw, miadto si Jesus sa Galilea