18. Walay makahimo pagpatay kanako. Ang akong kinabuhi ihatag ko sa kaugalingon kong pagbuot. Mahimo ko ang paghalad sa akong kinabuhi ug mahimo ko usab ang pagbawi niini. Mao kini ang gisugo kanako sa akong Amahan.”
19. Tungod niining mga pulonga, nagkasumpaki na usab ang mga tawo.
20. Daghan kanila miingon, “Giyawaan siya! Nabuang siya! Nganong mamati man kamo kaniya?”
21. Apan ang uban miingon, “Ang tawo nga giyawaan dili makasultig sama niini! Unsaon man sa usa ka yawa pag-ayo sa mga buta aron sila makakita?”
22. Ug miabot ang panahon sa pagsaulog sa Kasaulogan sa Paghalad didto sa Jerusalem. Tingtugnaw kadto
23. ug naglakawlakaw si Jesus sa Beranda ni Solomon didto sa Templo.
24. Mialirong ang mga tawo kaniya ug miingon, “Kanus-a mo man gayod kami sultihi sa klaro? Tug-ani kami sa walay lipudlipod kon ikaw ba gayod ang Mesiyas.”
25. Si Jesus mitubag, “Gisultihan ko na kamo, apan wala kamo motuo kanako. Ang mga buhat nga akong gihimo sa ngalan sa akong Amahan mao ang akong saksi.
26. Apan dili kamo motuo tungod kay dili man kamo akong mga karnero.
27. Ang akong mga karnero mamati sa akong tingog. Nakaila ako kanila ug sila nagsunod kanako.
28. Naghatag ako kanila sa kinabuhing dayon ug dili na gayod sila mangamatay ug walay makaagaw kanila gikan kanako.
29. Ang akong Amahan nga maoy naghatag kanila ngari kanako labaw sa tanan, ug walay makaagaw kanila gikan sa Amahan.