1. Unya miingon si Jesus, “Sultihan ko kamo: ang tawo nga dili moagi sa pultahan inigsulod niya sa toril apan mokatkat hinuon sa laing bahin niini, kawatan ug tulisan.
2. Apan ang magbalantay sa mga karnero mosulod agi sa pultahan.
3. Ug ang pultahan ablihan sa tig-abli aron makasulod siya. Mamati ang mga karnero sa iyang tingog inigtawag niya sa ilang tagsatagsa ka ngalan ug mag-una siya kanila sa ilang paggula.
4. Kon atua na sila sa gawas, mag-una siya kanila ug ang mga karnero mosunod kaniya kay nakaila man sila sa iyang tingog.
5. Apan dili sila mosunod sa laing magbalantay. Managan hinuon sila kay wala man sila makaila sa iyang tingog.”
6. Gisaysay ni Jesus kanila kining sambingaya apan wala sila makasabot sa iyang gisugilon kanila.
7. Busa miingon si Jesus pag-usab, “Sultihan ko kamo: ako ang pultahan sa mga karnero.
8. Ang tanan nga mianhi una kanako mga kawatan ug mga tulisan. Busa wala mamati kanila ang mga karnero.
9. Ako ang pultahan. Ang mosulod agi kanako maluwas. Makasulod-gawas siya ug makakaplag siyag masibsib.
10. Apan ang kawatan moanhi aron lamang pagpangawat, pagpatay ug paglaglag. Mianhi ako aron makabaton kamo ug kinabuhing madagayaon.
11. “Ako ang maayong magbalantay sa mga karnero. Ang maayong magbalantay andam sa pagpakamatay alang sa mga karnero.
12. Ang sinuholan modagan inigkakita niya sa lobo nga nagpaingon na kanila kay dili man siya tinuod nga magbalantay ug dili usab siya tag-iya sa mga karnero. Busa tukbon sa lobo ang mga karnero ug patibulaagon.
13. Ang sinuholan modagan ug dili magtagad sa mga karnero tungod kay sinuholan man lang siya.
14-15. Ako mao ang maayong magbalantay sa mga karnero. Nakaila ako sa akong mga karnero ug ang akong mga karnero nakaila kanako sama nga ang Amahan nakaila kanako ug ako nakaila sa Amahan. Ug ako andam sa pagpakamatay alang sa akong mga karnero.
16. Ako adunay ubang mga karnero nga wala mahisakop niining torila. Kinahanglan dad-on ko usab sila nganhi ug mamati sila sa akong tingog ug mahimo silang usa na lamang ka panon ubos sa usa ka magbalantay.
17. “Ang Amahan nahigugma kanako kay ako andam man pagtugyan sa akong kinabuhi aron madawat ko kini pagbalik.
18. Walay makahimo pagpatay kanako. Ang akong kinabuhi ihatag ko sa kaugalingon kong pagbuot. Mahimo ko ang paghalad sa akong kinabuhi ug mahimo ko usab ang pagbawi niini. Mao kini ang gisugo kanako sa akong Amahan.”