1. Nag-ingon ang Ginoo, “Katawhan sa Babilonia, padad-an ko kamog kusog nga hangin nga maoy moguba kaninyo ug sa inyong nasod.
2. Ipadala ko ang mga langyaw aron paggun-ob sa Babilonia sama sa usa ka hangin nga mopadpad sa uhot ngadto sa layo. Inig-abot sa maong adlaw, sulongon nila ang tibuok Babilonia ug biyaan nga wala nay nahot.
3. Dili nila hatagag higayon ang kasundalohan sa Babilonia sa paggamit sa ilang mga pana o sa panalipod sa dughan. Dili nila sayloan ang mga batan-ong lalaki ug hutdon nilag pamatay ang tanang sundalo.
4. Magbuy-od sila nga pulos samaran ug patay na diha sa kadalanan sa ilang mga siyudad.
5. Ako, ang Ginoo nga Balaang Dios sa Israel, wala magsalikway sa Israel ug sa Juda bisan pag nakasala sila kanako.
6. Kagiw gikan sa Babilonia ug luwasa ang inyong kinabuhi! Ayaw itugot nga mangamatay kamo tungod sa sala sa Babilonia. Karon gipanimaslan ko siya ug gisilotan sumala sa angay kaniya.
7. Ang Babilonia sama sa kupa nga bulawan nga akong gigunitan. Kini adunay sulod nga bino nga nakapahubog sa tibuok kalibotan. Nakainom kaniya ang kanasoran busa nawad-an sila sa maayong panabot.
8. Kalit lamang napukan ug nagun-ob ang Babilonia! Hilaki ninyo siya! Tambali ninyo ang iyang samad basin pag mamaayo pa siya!
9. Ang mga langyaw nga nagpuyo diha kaniya miingon, ‘Gisulayan namo pagluwas ang Babilonia apan ulahi na ang tanan! Tana, mamauli na kita! Gipahiagom na sa Dios ang Babilonia sa makalilisang nga silot ug gilaglag niya kini sa hingpit.’”