27. Kay ang Ginoo nag-ingon man nga mahimong diserto ang tibuok kalibotan apan dili kini niya laglagon sa hingpit.
28. Tungod niini, magbangotan ang yuta ug mongitngit ang langit.Mao kini ang giingon sa Ginooug dili na mausab ang iyang hunahuna.Nakahukom na siyaug buhaton gayod niya kini.
29. Sa kabanha sa mga tawong nagkabayoug sa mga tawong nagdalag mga pana,managan ang tanang katawhan.Ang pipila managan ngadto sa lasang,ang uban ngadto sa mga pangpang.Pamiyaan ang kalungsoranug dili na kini puy-an.
30. Alaot ka, O Jerusalem nga biniyaan!Nganong nagbisti kag pula?Nganong nangalahas ka man ug namintal sa imong mata?Anugon lang ang imong pagpaguwapakay gisalikway ka na sa imong mga hinigugma,ug buot ka nilang patyon!
31. Nadungog ko nga may nagtuaw sama sa babaye nga nagbati,tiyabaw sa babayeng nanganak sa iyang panganay.Tiyabaw kadto sa Jerusalem nga naglisod na sa pagginhawa.Gidupa niya ang iyang mga kamot ug mituaw, “Alaot ako!Ania na sila aron sa pagpatay kanako!”