19. Dili ko maantos ang kaguol;daw gikumot ang akong kasingkasing sa kasakit.Dili ko kapugngan ang akong gibati;nadungog ko ang tingog sa trumpeta ug ang singgit sa panaggubat.
20. Nagsunodsunod ang mga katalagmanug ang tibuok nasod nalukop sa kadaot nga nahimo niini.Sa kalit lamang nangaguba ang mga toldaug nangagusbat ang mga tabil niini.
21. Wala bay pagkatapos ang nakita kong panaggubat,ingon man ang nabati kong lanog sa trumpeta?
22. Nag-ingon ang Ginoo,“Mga buangbuang ang akong katawhan;wala sila makaila kanako.Sama sila sa kabataan nga walay buot,wala silay salabotan.Hanas na sila sa pagbuhat ug daotanapan dili sila maantigong mobuhat sa maayo.”
23. Unya mitan-aw ako sa yuta, wala kini mahitsura;mihangad ako sa langit ug nagngitngit lamang kini.
24. Mitan-aw ako sa kabukiran ug nakita ko nga natay-og kini,ingon man ang mga kabungtoran.
25. Wala akoy nakitang tawo;ang kalanggaman sa kahanginan nanglupad ug mipalayo na.
26. Nahimo nang diserto ang tabunok nga yuta.Nangagun-ob ang mga siyudadtungod sa mabangis nga kapungot sa Ginoo.
27. Kay ang Ginoo nag-ingon man nga mahimong diserto ang tibuok kalibotan apan dili kini niya laglagon sa hingpit.
28. Tungod niini, magbangotan ang yuta ug mongitngit ang langit.Mao kini ang giingon sa Ginooug dili na mausab ang iyang hunahuna.Nakahukom na siyaug buhaton gayod niya kini.
29. Sa kabanha sa mga tawong nagkabayoug sa mga tawong nagdalag mga pana,managan ang tanang katawhan.Ang pipila managan ngadto sa lasang,ang uban ngadto sa mga pangpang.Pamiyaan ang kalungsoranug dili na kini puy-an.
30. Alaot ka, O Jerusalem nga biniyaan!Nganong nagbisti kag pula?Nganong nangalahas ka man ug namintal sa imong mata?Anugon lang ang imong pagpaguwapakay gisalikway ka na sa imong mga hinigugma,ug buot ka nilang patyon!
31. Nadungog ko nga may nagtuaw sama sa babaye nga nagbati,tiyabaw sa babayeng nanganak sa iyang panganay.Tiyabaw kadto sa Jerusalem nga naglisod na sa pagginhawa.Gidupa niya ang iyang mga kamot ug mituaw, “Alaot ako!Ania na sila aron sa pagpatay kanako!”