11. ang kabanha sa paglipay ug hudyaka ug ang hudyaka sa kombira sa mga bag-ong kinasal. Inyo ra unyang mabati ang awit sa mga tawo nga magdalag halad sa pasalamat ngadto sa akong Templo. Moingon sila,‘Pasalamati ang Ginoo nga Labing Gamhanan,kay maayo siya ug ang iyang gugma walay kataposan.’Himoon kong mauswagon kining nasora sama kaniadto. Ako, ang Ginoo, maoy nagsulti niini.”
12. Ang Ginoo nga Labing Gamhanan miingon, “Dinhi niining yutaa nga sama sa diserto nga walay tawo o mananap nga nagpuyo, may mga pasibsibanan na usab unya diin pasibsibon sa mga magbalantay ang ilang mga karnero.
13. Didto sa kalungsoran sa kabukiran, sa kabungtoran ug sa habagatang bahin sa Juda, sa kayutaan sa Benjamin, sa kabalangayan nga kasikbit sa Jerusalem ug sa kalungsoran sa Juda, ang mga magbalantay mag-ihap na usab sa ilang mga karnero. Ako, ang Ginoo, maoy nagsulti niini.”
14. Nag-ingon ang Ginoo, “Taliabot ang panahon nga tumanon ko ang akong gisaad sa katawhan sa Israel ug sa Juda.
15. Niadtong panahona magpili akog matarong nga hari nga kaliwat ni David ug ipatunhay niya sa tibuok nasod ang katarong ug hustisya.
16. Inig-abot niadtong panahona, iyang luwason ang katawhan sa Juda ug ang katawhan sa Jerusalem ug magpuyo na sila nga malinawon. Ug mao kini ang ilang ingalan sa ilang nasod ug siyudad: ‘Ang Ginoo mao ang atong pagkamatarong.’