12. Mangadto sila sa Bungtod sa Sionug sa kusog nga tingog mag-awit sa kalipay;malipay sila tungod sa akong mga gasa kanila:mga trigo, bino, lana sa olibo,mga karnero ug mga baka.Mahisama sila sa binisibisan nga tanamanug dili na sila maguol pag-usab.
13. Unya ang mga babaye magsayaw ug maglipay,ug magmaya ang mga lalaki, batan-on ug tigulang.Lipayon ko silaug ang ilang pagbangotan ilisan kog pagmaya,ug ang ilang kasubo ilisan kog kalipay.
14. Busgon ko sa maayong mga pagkaon ang mga pari,ug hatagan ko sa tanan nilang gikinahanglan ang akong katawhan.Ako, ang Ginoo, maoy nagsulti niini.”
15. Nag-ingon ang Ginoo,“May tingog nga nabati didto sa Rama,tiyabaw sa mapait nga pagminatay ug paghilak.Naghilak si Raquel tungod sa iyang mga anak;nagbakho siya ug walay makahupay kaniyakay patay na man silang tanan.
16. Ayaw na paghilak;pahiri ang imong mga luha,kay ang tanan nimong nahimo sa imong mga anakdili mahitabo nga dili gantihan;mamauli ra sila gikan sa nasod sa ilang kaaway.
17. May paglaom ang imong kaugmaonkay mamauli ra ang imong mga anak.Ako, ang Ginoo, maoy nagsulti niini.
18. “Sa ilang kasubo,nadungog ko nga nag-ingon ang katawhan sa Israel,‘Sama kami sa mga baka nga ihalasapan gitudloan mo kami pagsugot kanimo.Dad-a kami pagbalik aron mamalik kami kanimo,O Ginoo nga among Dios.
19. Mitalikod kami kanimoapan buot kaming mobalik kanimo.Human mo kami siloti,giduko namo ang among nga ulo sa kasubo.Naulaw kami pag-ayokay nakasala man kami sa batan-on pa kami.’”
20. Ang Ginoo nag-ingon:“Israel, ikaw ang pinangga ko kaayong anak,ang anak nga gihigugma ko pag-ayo.Inighisgot ko batok sa imong ngalan,mahunahunaan ko ikaw uban sa gugma.Gihidlaw ako kanimoug naluoy gayod ako kanimo.