11. Himoon ko ang akong kasabotan tali kaninyo ug kanako: isaad ko nga dili na gayod puohon pinaagi sa lunop ang tanang binuhat nga buhi. Dili na gayod laglagon ang kalibotan pinaagi sa lunop.”
12. Ug ang Dios miingon, “Agig timaan sa walay kataposang kasabotan nga akong gihimo tali kanako ug kaninyo ingon man sa tanang buhing mananap,
13. palutawon ko ang akong bangaw diha sa kapanganoran. Timaan kini sa kasabotan tali kanako ug sa kalibotan.
14. Kon tigumon ko na gani ang mga panganod diha sa langit ug makita diha niini ang bangaw,
15. hinumdoman ko ang akong gisaad kaninyo ug sa tanang mananap nga dili ko na gayod laglagon pinaagig lunop ang tanang binuhat.
16. Sa dihang makita na ang bangaw diha sa mga panganod, tan-awon ko kini ug hinumdoman ko ang walay kataposang kasabotan tali kanako ug sa tanang binuhat nga anaa sa kalibotan.”
17. Ang Dios miingon kang Noe, “Mao kini ang ilhanan sa saad nga akong gihimo sa tanang binuhat nga buhi dinhi sa kalibotan.”
18. Ang mga anak ni Noe nga nangawas sa arka mao si Sem, si Ham ug si Japet. Si Ham mao ang amahan ni Canaan.
19. Kining tulo ka anak ni Noe mao ang mga ginikanan sa tanang tawo sa kalibotan.
20. Si Noe mag-uuma ug siya mao ang unang nananom ug paras.
21. Sa nakainom na siyag ubay-ubayng bino, nahubog siya ug natulog nga hubo didto sa iyang tolda.
22. Sa pagkakita ni Ham, ang amahan ni Canaan, nga hubo ang iyang amahan, migula siya ug gisuginlan ang duha niya ka igsoon.
23. Unya nagkuhag kupo sila si Sem ug si Japet ug gibutang nila kini sa ilang abaga. Nagtalikod sila nga misulod sa tolda ug gitabonan nila ang ilang amahan. Samtang gibuhat nila kini, milingiw sila aron dili nila makita ang pagkahubo sa ilang amahan.
24. Sa nahuwasan na si Noe ug sa nasayran niya ang gibuhat kaniya sa iyang kamanghorang anak,
25. miingon siya,“Tinunglo si Canaan;mahimo siyang ulipon sa iyang mga igsoon.”