1. Wala madugay, gibalitaan si Jose nga masakiton ang iyang amahan. Busa gidala niya ang duha niya ka anak nga si Manases ug si Efraim aron pagduaw kang Jacob.
2. Sa dihang gisultihan si Jacob nga ang iyang anak nga si Jose miabot aron pagduaw kaniya, nanglimbasog siya pagbangon ug milingkod sa iyang higdaanan.
3. Miingon si Jacob kang Jose, “Ang Labing Gamhanang Dios nagpakita kanako didto sa Luz sa yuta sa Canaan ug gipanalanginan niya ako.
4. Giingnan niya ako, ‘Hatagan ko ikaw ug daghang kaliwat ug pasanayon ko sila hangtod nga mahimo silang daghan nga katawhan. Ihatag ko kanila kining yutaa ug maila na kini hangtod sa hangtod.’
5. Ang duha mo ka anak nga natawo dinhi sa Ehipto sa wala pa ako moanhi, akoa na. Si Efraim ug si Manases isipon ko nga kaugalingon kong mga anak sama kang Ruben ug kang Simeon.
6. Apan ang imong mga anak nga matawo sunod kanila imo na gayod. Makadawat sila sa ilang bahin gikan sa mapanunod ni Efraim ug ni Manases.
7. Gihimo ko kini kay sa akong pag-uli gikan sa Mesopotamia namatay si Raquel didto sa yuta sa Canaan sa layo pa kamig diyutay sa Efrata ug gikaguol ko kini. Gilubong ko siya didto sa dalan paingon sa Efrata (o Betlehem).”
8. Sa pagkakita ni Jacob sa mga anak ni Jose, nangutana siya, “Kinsa man kining mga bataa?”
9. Mitubag si Jose, “Kini ang mga anak nga gihatag sa Dios kanako dinhi sa Ehipto.”Miingon si Jacob, “Dad-a sila diri duol kanako kay panalanginan ko sila.”
10. Nagkahalap na ang mga mata ni Jacob kay tigulang na man siya ug dili na kaayo siya makakita. Gidala ni Jose ang mga bata ngadto kaniya ug gigakos ug gihagkan niya sila.
11. Miingon si Jacob kang Jose, “Wala ako magtuo nga makita ko pa ikaw apan gitugotan ako sa Dios nga makita ko ikaw lakip ang imong mga anak.”