9. Gikuhaan sa Dios ug daghang kahayopan ang inyong amahan ug gihatag kanako.
10. “Sa panahon sa tingpangulag sa kahayopan, nagdamgo ako. Sa maong damgo, nakita ko nga ang mga laking kanding nga may mga badlisbadlis, mga kabang ug mga puntikpuntikon mihabal sa mga baye.
11. Ug sa maong damgo miingon kanako ang anghel sa Dios, ‘Jacob’ ug mitubag ako, ‘Ginoo, unsa man?’
12. Mipadayon siya pag-ingon, ‘Ang tanang kanding nga mihabal may mga badlisbadlis, mga kabang ug mga puntikpuntikon. Gihimo ko kini kay nakita ko ang tanang gibuhat ni Laban kanimo.
13. Ako ang Dios nga nagpakita kanimo didto sa Betel diin nagpahiluna ka ug bato silbing handomanan ug gibuboan mo kinig lana ug naghimo kag panaad. Karon, pangandam ug biyai kining yutaa ug pauli sa imong yutang natawhan.’”
14. Mitubag si Raquel ug si Lea kang Jacob, “May masunod pa ba gud kami sa among amahan?
15. Dili ba giisip man kami niya nga mga langyaw? Gibaligya kami niya ug nagasto na niya ang salapi.
16. Ang tanang bahandi nga gikuha sa Dios gikan sa among amahan amoa ug sa among mga anak. Busa buhata ang giingon sa Dios kanimo.”
19. Sa dihang milakaw si Laban aron pagpanupi sa mga karnero, gikawat ni Raquel ang mga diosdios sa iyang amahan.
20. Gilingla ni Jacob si Laban nga Arameanhon. Wala siya magpahibalo kaniya nga mogikan siya.