7. Wala madugay miingon si Isaac, “Tay!”Si Abraham mitubag, “Unsa man, anak?”Nangutana si Isaac, “Ania ang kalayo ug sugnod, apan hain man ang ihalad nga nating karnero?”
8. Si Abraham mitubag, “Anak, ang Dios maoy mohatag kanato ug halad.” Ug mipadayon sila sa paglakaw.
9. Sa pag-abot nila sa dapit nga gitudlo kaniya sa Dios, gipatindog ni Abraham ang usa ka halaran ug ibabaw niini gibutang niya ang sugnod. Gigapos niya ang iyang anak ug gipahiluna sa halaran ibabaw sa sugnod.
10. Unya gikuha niya ang kutsilyo aron patyon na unta niya si Isaac.
11. Apan mitawag kaniya gikan sa langit ang anghel sa Ginoo, “Abraham, Abraham!”Mitubag siya, “Ania ako.”
12. “Ayaw unsaa ang bata,” miingon ang anghel. “Nasayod na ako nga andam ka gayod pagsugot sa Dios, kay wala mo man ihikaw kanako ang imong bugtong anak.”
13. Mitan-aw si Abraham ug nakita niya ang usa ka laking karnero kansang sungay nasangit didto sa usa ka sampinit. Gikuha niya kini ug gihalad pinaagi sa pagsunog ilis sa iyang anak.
14. Ginganlan ni Abraham kadtong dapita ug “Ang Ginoo maoy naghatag.” Hangtod karong mga adlawa nag-ingon ang mga tawo, “Didto sa bukid sa Ginoo, ang Ginoo naghatag.”
15. Gikan sa langit ang anghel sa Ginoo mitawag pag-usab kang Abraham.
16. Miingon siya, “Ang Ginoo nag-ingon, ‘Ipanumpa ko kanimo sa akong ngalan nga panalanginan ko ikaw pag-ayo kay gihimo mo man kini ug wala mo ihikaw kanako ang imong bugtong anak.
17. Isaad ko usab kanimo nga hatagan ko ikawg mga kaliwat nga sama kadaghan sa bituon sa langit ug sa balas sa baybayon. Buntogon sa imong kaliwat ang ilang mga kaaway.
18. Ug mohangyo kanako ang tanang mga nasod nga panalanginan sila ingon nga akong gipanalanginan ang imong mga kaliwat—kay imo mang gituman ang gisugo ko kanimo.’”