1. Human niini, nakakita si Abram ug panan-awon ug nadungog niya ang Ginoo nga miingon kaniya,“Ayaw kahadlok, Abram;ako ang imong panalipod.Hatagan ko ikawg dako kaayong ganti.”
2. Apan si Abram miingon, “Ginoong Dios, wala akoy anak, busa unsaon ko man kanang ganti? Ang bugtong kong manununod mao si Eliezer nga taga-Damasco.
3. Kay wala mo man ako hatagig anak, ang makapanunod sa akong kabtangan mao ang usa sa akong mga ulipon.”
4. Unya nadungog niya ang Ginoo nga miingon kaniya pag-usab, “Kining ulipona dili maoy makapanunod sa imong kabtangan kondili ang imo gayong anak.”
5. Ug gidala siya sa Ginoo ngadto sa gawas ug giingnan, “Tan-awa ang langit ug ipha ang mga bituon kon makaihap ka ba. Makabaton kag mga kaliwat nga sama kadaghan niana.”
6. Mituo si Abram sa Ginoo ug tungod niini giisip siyang matarong sa Ginoo.
7. Unya ang Ginoo miingon kaniya, “Ako, ang Ginoo, nagsugo kanimo pagbiya sa Ur sa Caldea aron ihatag ko kanimo kining yutaa.”
8. Apan si Abram miingon, “Ginoong Dios, unsaon ko man pagkasayod nga akoa na kini?”
9. Ang Ginoo mitubag, “Dad-i akog nating baka nga baye ug kanding nga baye ug karnerong laki nga tulo ka tuig ang kagulangon ang matag usa niini. Pagdala usab ug tukmo ug usa ka salampati.”
10. Busa gidala ni Abram kining tanan ngadto sa Dios ug gipamikas niya ang mga mananap ug unya gibutang sa duha ka lumbay ang masigkapikas niini. Ang mga langgam lamang ang wala niya pikasa.
11. Nanugpa sa mga pinikas nga mga mananap ang mga langgam nga manunukob ug giabog sila ni Abram.